ចុចខាងក្រោម សង្ខេបអត្ថបទ ដើម្បីអាន អត្ថបទទាំងមូល ក្នុងខ្នាត pdf។
សង្ខេបអត្ថបទ
យោងតាម ការសរសេរ និង ការនិយាយ តាមតែចិត្ត រាល់ថ្ងៃ របស់ខ្លួន ស្តីអំពី ព្រឹត្តិការណ៏ ថ្មីៗ នៃជិវិតរស់នៅ, មនុស្សលោកភាគច្រើន មិនសូវមានការចង់ដឹង អំពី ពុទ្ធិ (connaissance) ពិតប្រាកដ នៃបច្ចុប្បន្នកាល ហើយក៏ មិនសូវ ចាប់អារម្មណ៏លើ អតីតកាលដែរ ដែល នាំចិត្តចង់ស្វែងធ្វើ នូវប្រវត្តិវិទ្យា តិចជាង វិវាទ នៃមនោវិជ្ជា។ តែ ការចង់ដឹកអំពី អនាគត វិញ មនុស្សលោក យល់ឃើញថាវាផ្តល់ នូវគ្រប់អត្ថប្រយោជន៏ ហើយនាំគ្នា ធ្វើការសិក្សា អំពីអ្វីមួយគ្មានសោះ ដែលជា ការស្រមៃ មិននៅក្រោមការត្រួតត្រា នៃការពិត សំរាប់ឆ្លើយបដិសេធបានភ្លាម, ពុំនោះ ការស្រមៃនោះ វាបង្ខន លាយ ក្នុងអនាគត ដ៏សន្ធឹងមួយ។ នុះ ដែលជាហេតុ ដែលនាំឲ មនុស្សលោកមានការចាប់អារម្មណ៏លើ អនាគត។ ជាឧទាហរណ៏ ក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២ គេឃើញមានបង្កើត ជាច្រើន នូវ វិជ្ជាដ្ឋាន នៃការិយបរិច្ជេទ, អបរកាលវិជ្ជា (futurologie), ទស្សនវិស័យ។ តាំងពីពេលនោះមក រដ្ឋាភិបាល និង សហគ្រាសធំៗ ទាំងឡាយ នៅលើពិភពលោក តែងតែ រសូវយក សេចក្តីរាយការណ៏ ស្តីអំពីចក្ខុវិស័យអនាគតអ្វីមួយ របស់វិជ្ជាដ្ឋាននោះ ជាភ្លើងបំភ្លឺ ក្នុងការសម្រេចធ្វើអ្វីមួយ ដើម្បីស្វែងរក នូវប្រសិទ្ធភាព នៃជម្រើស(optimiser le choix) របស់ខ្លួន។
/image%2F0992270%2F20200406%2Fob_f7e776_photoetudiant-4.jpg)