ចុចខាងក្រោមដើម្បីអាមអត្ថបទ ជា Fichier PDF.
គេសង្ខេតឃើញ អស់មួយរយៈពេលមកហើយ ហ៊ុន សែន តោងការ (avoir besoin) និយាយ។ ស្ទើរតែរាល់ថ្ញៃ បន របស់គាត់ ត្រូវតែរៀបចំ ជំនួប គាត់ ជាមួយ កម្មករ ឬ ក្រុមផ្សេងៗដទៃទៀត ដើម្បី អោយគាត់និយាយ។ ជំនួបនេះ គេអាចទុកជាគោលវិធីព្យាបាល រោគសតិ ឬ សម្តាធប្រាម្ត ប្រហែលជា ហ៊ុន សែន កំពុងកើតជម្ងឺនេះ។ លើ វេទិកាកិត្តិយស ក្នុងឥរិយាបទ ឈរ ឬ អង្គុយក្តី ហ៊ុន សែន និយាយ តែម្នាក់ឯង គ្មានប្រធានបទពិតប្រាកដ នៅក្នុង បញ្ជីរឿង « ទោសៈ » ហាក់បីដូចជាគាត់ មានការព្រួយបារម្ភអ្វីមួយ ដែលតម្រូវអោយគាត់និយាយជាចាំបាច់ ដើម្បី ទទួលអះអាងនៅក្នុងចិត្តខ្លួនឯង ថា គាត់ជាមនុស្សជា។ តែសំដី របស់គាត់ វាក្បត់នឹងចិត្ត របស់គាត់ ព្រោះ ប្រយោគនិមួយៗ ចេញពីមាត់ របស់គាត់ វាប្រកបដោយ ទោសៈក្រៃពេក ដូចយ៉ាង ចាប់អាឯងដាក់គុគ សម្លាប់អាឯងចោល ។ល។ ដូច្នេះ គួរមានសេចក្តីអាសូរ ដល់ពួកអ្នកអង្គុយស្តាប់គាត់ អស់រយៈពេលរាប់ម៉ោង តើពួកគាត់ធុជថប់យ៉ាងណាទៅ។ តែ អច្ចន័្តភាពនេះឯង បញ្ចាក់អោយឃើញថាវាមាន គម្លាត នៃបុគ្គល ហ៊ុន សែន និង មុខតំណែង របស់គាត់។ ហ៊ុន សែន កាន់អំណាច ជាងបីទស្សវត្សមកហើយ ហើយមាន សេវនៈរឿយៗ ជាមួយអ្នកដឹកនាំបរទេសដទៃទៀតនៅក្នុងពិភពលោក តែហាក់បីដូចជា គាត់គ្មានទទួលបាន នូវសុជីវធម៏ និង ចរណៈ ជាអ្នកដឹកនាំថ្លៃថ្នូរសោះឡើយ ដែលនាំឲ គេមើលឃើញគាត់ថាជា មនុស្ស មាន អំណាច តែគ្មានសោះ សក្តិយស។ ពិតណាស់ហើយថា គាត់ជា បថុជ្ជន តែងតែមានប្រតិកម្មនឹង ការតិទៀនដ៏គំរើស ចំពោះគាត់ ពីសំណាក់អ្នកដទៃ តែការតិទៀននោះ វាជាផ្សែង ចេញពីភ្លើង ដែលគាត់ជាអ្នកដុត អោយគេ, ក៏ជាបថុជ្ជនដែរ, ក្តៅក្រហាយ។ តែភាពមិនដូចគ្នា គឺនៅត្រង់ ហ៊ុន សែន គាត់ជា នាយករដ្ឋមន្ត្រី ជាតំណាង នៃគុណធម៏ជាតិ និង ប្រជាជាតិ ដូច្នេះ សុមេធា (សិល្បៈសំរាប់ត្រួតចិត្តខ្លួនឯង) ត្រូវមានជាចំបាច់ សំរាប់រក្សាសក្តិយស ចំពោះខ្លួនឯង និង មុខតំណែង និង ជា គំរូ ជាអ្នកដឹកនាំថ្លៃថ្នូរ លើឆាក ជាតិ និង អន្តរជាតិ។ សំដីឡិមឡុម និង មារយាទអនារ្យធម៏ របស់ ហ៊ុន សែន សព្វថ្ងៃ ដែលជាអ្នកដឹកនាំកំពូល នៅស្រុកខ្មែរ នាំអោយ សហគមន៏អន្តរជាតិ គេវាយតម្លៃ ចំពោះថ្នាក់ដឹកនាំខ្មែរជាទូទៅ ថាជាក្រុមពាល ហើយ ព្រឹត្តិការណ៏ ថ្ងៃទី២៩ កក្តដា គឺរិតតែបញ្ចាក់ នូវការយល់ឃើញបែបនេះ។ របបដឹកនាំនៅភ្នំពេញក្តី ឬ រដ្ឋាភិបាល របស់ ហ៊ុន សែន ក្តី, ដូច្នេះ វាមានរូបភាពជា បន នៃពួកជនទុច្ចរិត តែប៉ុណ្ណោះឯង។ ដូច្នោះ បើចង់ រកដំណោះស្រាយនយោបាយនៅស្រុកខ្មែរ គឺមិនអាចរកឃើញជាដាច់ខាត ជាមួយនឹង ហ៊ុន សែន និង បន របស់គាត់បាននោះឡើយ។ ប្រាំអាណត្តិ រួចមកហើយ ដែលក្រុមអ្នកប្រឆាំង សាកល្បងធ្វើ តែលទ្ធផល គឺសូន្យ។ ជាមួយ ហ៊ុន សែន មានតែដំណោះស្រាយមួយគត់ គឺ ចុះចូលនឹងគាត់ គ្មានលក្ខខណ្ឌ តែប៉ុណ្ណោះឯង។ នៅត្រង់ចំណុចនេះឯង ដែលខ្មែរយើង បន្ទោសលោក សម រង្សី និង កឹម សុខា យ៉ាងខ្លាំង នៅអាណត្តិទី៥ ថានាំគ្នាចូលរដ្ឋសភា ដែលជាដំណោះស្រាយ ជាមួយ ហ៊ុន សែន តាមចំណង់ចិត្ត របស់ ហ៊ុន សែន ដើម្បី កុំអោយ ហ៊ុន សែន ខឹង ទើបប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរបានសុខ។ តែ យើងដឹងថា សេចក្តីសុខ របស់ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដែល ហ៊ុន សែន ចង់បាន គឺ ការរក្សាអំណាច របស់គាត់ និង បើកទ្វារស្រុកខ្មែរ អោយ ជនជាតិយួន មករស់នៅស្រុកខ្មែរ រាប់លាននាក់។ បើ ក្រុមប្រឆាំង បន្ត រកដំណោះស្រាយបែបនេះទៀត ដែលជា ដំណោះស្រាយងាយស្រួលបំផុត ព្រោះឥតមានជនខ្មែរណាម្នាក់ ត្រូវធ្វើហុតកម្ម និង ជាប់គុក អ្វីនោះឡើយ គឺច្បាស់ជាស្រុកខ្មែរ នឹងនៅមានតែឈ្មោះ តែប្រជាជន របស់ ហ៊ុន សែន គឺ ប្រជាជនកម្ពុជា ដែលជា ជនជាតិយួន និង ចិន ចូលមកកាន់កាប់ស្រុកខ្មែរ ទាំងមូល។ សូមកំភ្លេចថា សព្វថ្ងៃ ស្រុកខ្មែរ វាស្ទើរ តែក្លាយ ជាស្រុកយួន និង ចិន ទៅហើយ តែបើ ខ្មែរយើង យល់ឃើញថា ដើម្បី មាន ដំណោះស្រាយ វិបត្តិនយោបាយ គឺត្រូវធ្វើ យ៉ាងណាកុំអោយ ហ៊ុន សែន ខឹង, បើគិតខ្លីបែបនេះ គឺ នាំគ្នា យល់ព្រមថា ប្រជាជាតិខ្មែរ ជា ប្រជាជាតិ របស់ ហ៊ុន សែន ដែលមាន យួន និង ចិន ជាចៅហ្វាយ ដាច់ថ្លៃ ហើយនាំគ្នារស់ ប្រកបដោយសេចក្តីសុខ ជាជនជក់អាភៀន៕