Le blog de Sangha OP

បទអក្សរលូន

ទោះបីឆ្នាំដើរគ្មានសំរាក

លើដ្ឋានផ្ការីកល្អប៉ប្រៃ

ប្រុសនៅចាំច្បាស់ចិត្តស្រីថ្លៃ

ក្រងជានិស្ស័យស្នេហ៏ដំបូង។

ចិត្តប្រុសភក្តីស្រីចំរើន

ផ្កាច្រើនក្នុងសួនមានតែមួយ

អមដោយទងស្លឹកនៅជាត្រួយ

ចិត្តគ្មានភ័យព្រួយលួចស្នេហ៏អូន។

នាងចាំបានទេបងនៅក្បែរ

អូនបែរភក្ត្រស្ងួនញញឹមដាក់

បងស្រូបសម្រស់គ្មានរអាក់

ចំរើនហុចហត្ថឲអង្គញ់។

បងបោះជាល្បែងបុរាណខ្មែរ

តែថែរស្នាមករ[1]សុរភី[2]

ទុកក្នុងអត្តៈជាភក្តី

ចំរើនសេរីដឹងទាំងអស់។

អូនចាំបានទេថាបងហ៊ាន

អញ្ជើញបំពានច្បាប់ស្ត្រី

នាំគ្នាទៅមើលកុនល្បាញល្បី

តែនាងមិនស្តីបណ្តេចចេញ។

បងចាំទាំងអស់ចរិតស្រី

ជៀស្នជ័យ[3]ប្រៀបស្មើនឹងរូបឆោម

ដំណើរអូនស្រាលដូចរាំល្ខោន

ចំរើនមានលោមណ៏[4]ផ្គួបនិងចិត្ត។

បង្កើតស្នេហាភ្លេចមិនបាន

ក្នុងដ្ឋានកំណើតនៃមនុស្សា

មានច្បាប់វាសនាដែលត្រូវប្តូរ

នរូ[5]ព្រាត់គ្នាមិនបានលា។

ព្រោះជាផលកម្មជាធម្មជាតិ

មិនអាចប្រជ្រៀតការជំទាស់

វិយោគ[6]វិរាព[7]ហាមរលាស់

មិនអាចនឹងវាស់ទំហំទុក្ខ។

យុពា[8]ជាធាតុបងនិងអូន

បុត្តា[9]ជាកូនមានត្រកូល

ជួបគ្នាក្នុងគ្រាវេនយប់ចូល

ខ្លីណាស់ពៅអូនបងត្រូវបែក។

មិនហ៊ាននឹងស្រែកលាចរណៃ

ស្រីថ្លៃក្រពុំលែងយល់ដឹង

នូវហេតុផលអ្វីខ្លាំងដល់ម្លឹង

បាត់សូន្យដំណឹងគ្មានរំឭក។

ទាវអឺយបងដើរលើផ្លូវស្នេហ៏

ផ្លូវមានបែកខ្សែគូសង្សារ

ស្រឡាញ់ស្មើគ្នាលើពសុធា

ជាកម្មវេរាជាបុរស។

ស្រឡាញ់គេស្មោះជាគូកាយ

ស្នេហ៏អូនទូលាយជាគូចិត្ត

មានច្បាប់ពង្រាង[10]បច្ចាមិត្ត

ប្រើចិត្តសាវាស្ទូចអកុសល។

សីតកាល[11]យូរឆ្នាំកន្លងទៅ

ចិត្តនៅនឹកដល់បំណះស្នេហ៏[12]

សុំជូនពរស្រីឲជួបតែ

ជីវិតលែងប្រែក្នុងមង្គល។

គ្មានអំពល់ទុក្ខមានពំនឹង

រំដឹងស្នេហាក្នុងវាសនា

តាមផ្លូវល្អក្នុងវដ្តសង្សារ

ដែលជាចិត្តាដូចបំណង។