តាំងតែពីឆ្នាំ១៩៤៦មកម្លេះ គេតែងនាំគ្នានិយាយថា ទុក្ខនៅស្រុកខ្មែរ គឺកើតមានឡើង ដោយសារអ្នកដឹកនាំខ្មែរ បានយកមកអនុវត្តលទ្ធិប្រជាធិតេយ្យ របស់មហាប្រទេសសេរី ដោយឥតបានធ្វើ ការអប់រំជាមុន ដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្លួន អំពីគោលការណ៏ នៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ គេនិយាយទៀតថា ដោយសារប្រជាពលរដ្ខខ្មែរ មានទម្លាប់ ដូចប្រជាពលរដ្ឋដ៏ទៃទៀត នៅក្នុងដំបន់អាស៊ី រស់ក្រោមទម្ងន់ របបរាជាធិបតេយ្យ អស់ច្រើនសតវត្សមកហើយ បានជាមាន ការលំបាកច្រើន ដើម្បីយល់លំនាំ ក្នុងការអនុវត្តលទ្ធិប្រជាធិតេយ្យ។ យើងសួរជាសំណួរជាច្រើនថា : តើលទ្ធិប្រជាធិតេយ្យ ជាចំណេះវិទ្យាសាស្ត្រ ត្រូវចំាបាញ់រៀនវាឲចេះសិន មុននឹងយកវាមកអនុវត្ត ? ហេតុអ្វីក៏គេនាំគ្នា ដាក់កំហុស ជានិច្ច ដល់រាស្ត្រ នៅពេលណា មានបញ្ហា ក្នុងការប្រព្រឹត្តលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ក្នុងប្រទេសមួយ ? តើមហាប្រទេសសេរី ត្រូវគេយកមកធ្វើ ជាគំរូដាច់ខាត នៃរបៀបអនុវត្តលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ?
/image%2F0992270%2F20200406%2Fob_f7e776_photoetudiant-4.jpg)