ប្រតិកម្មរហ័ស
ពាក្យ”ឯករាជ្យ”នៅស្រុកខ្មែរគឺ”សូមសុខ”
ការដែលយើងស្មានមិនត្រូវក្នុងរឿងកាន់ក្តីលោកម៉មសូណង់ដូគឺ ប្រតិកម្មលោកសុខសំអឿន,មេធាវិលោក
ម៉មសូណង់ដូ,ពេលគេសួរគាត់ថា,តើការវិនិច្ជ័យរបស់តុលាការដាក់ពន្ធនាគារ២០ឆ្នាំលោកម៉មសូណង់ដូ,តើជា
យុត្តិធម៍ដែរឬទេ?
ចម្លើយរបស់លោកសុខសំអឿនៈ“មានយុត្តិធម៍,ឬគ្មានយុត្តិធម៍,មានតែអ្នលទទួលទោសទេ,ដែលអាចដឹងខ្លួនឯងថា,
ការវិនិច្ជ័យនេះ,មានយុត្តិធម៍,ឬគ្មាន”។
យើងមិនដឹងថាលោកសុខសំអឿនមានយុទ្ធសាស្រ្តបែបណាមួយឡើយក្នុងការការពារលោកម៉មសូណង់ដូ,រហូតឥត
ដឹងអ្វីទាំងអស់ថាការវិនិច្ជ័យតុលាការមានយុត្តិធម៍,ឬគ្មានយុត្តិធម៍សំរាប់អតិថិជនរបស់លោក.យើងឃើញច្បាស់
ណាស់ថាក្នុងវិស័យតុលាការ,មិនមែនតែចៅក្រមទេគ្មានឯករាជ្យចំពោះមុខរដ្ឋអំណាចអាយ៉ងយួននៅភ្នំពេញ,សូម្បី
មេធាវីក៏ពួកគេមិនហានបង្ហាញឯករាជភាពចំពោះមុខរដ្ឋអំណាចនេះរបស់ខ្លួនផងនោះដែរ.តើលោកសុខសំអឿនជា
មេធាវីប្រភេទបែបណា?បើលោកមិនហានទាំងបញ្ចេញមតិការពារកូនក្តីលោកផង។
ចំណែងឯលោកឡៅម៉ុងហៃ,អ្នកវិភាគឯករាជវិញ(?),យើងធ្លាប់តាមស្តាប់វិភាគនយោបាយរបស់គាត់ច្រើនដងមក
ហើយ,គាត់ច្រើនតែប្រើ”ភាសាឈើ”,គេចមិនឲប៉ះពាល់ដល់រដ្ឋអំណាចនោះឡើយ.ក្នុងករណីលោកម៉មសូណង់ដូ,លោក
មិនហានទាំងលើកយកបញ្ហាអយុត្តិធម៍ចំពោះលោកម៉មសូណង់ដូមកនិយាយនោះទេ,លោកគ្រាន់តែឲយោបល់ថា,
ករណីនេះជារឿងនយោបាយ.អត្ថាធិប្បាយបែបនេះ,គឺនិយាយសូមរូចខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ.រួមសេចក្តីមក,អ្នកវិភាគឯងរាជ
នៅស្រុកខ្មែរយើងនោះ,ពាក្យថា”ឯករាជ្យ”គឺគ្មានអ្វីក្រៅពី”សូមសុខ”តែប៉ុណ្ណោះ។
ករណីលោកម៉មសូណង់ដូ,ជាបញ្ហាយុត្តិធម៍,លោកសុខសំអឿន,និងឡៅម៉ុងហៃ,ក្នុងសីលធ៍ម,លោកពុំអាចមិនមាន
យោបលឲបាទច្បាស់លាស់អំពីបញ្ហាយុត្តិធ៍មនោះឡើយ,ជាពិសេសលោកមេធាវីសុខសំអឿន,យ៉ាងហោចណាស់លោក
ត្រូវហានធ្វើការវិនិច្ជ័យលើការវិនិច្ជ័យតុលាការចំពោះជនដែលខ្លួនត្រូវការពារថា,តើមានយុត្តិធម៍,ឬឥតមាន។
ឩប-សង្ហា