Overblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
16 janvier 2019 3 16 /01 /janvier /2019 06:00

គំនិតល្អ សំរាប់ជាតិ គឺត្រូវ គេគោរពដោយមេត្រីភាព មិនមែន យកការគំរាមមកបង្ខំឱ្យគេជឿបាននោះឡើយ។ ដូច្នោះឯង បានជាខ្មោចនៅតែតាមលងគាត់ជានិច្ច ព្រោះព្រលឹងជាតិ ពុំអាចមានមេត្រីភាព ជាមួយមនុស្សបំផ្លាញជាតិបានទេ។ មេបននោះ ដែលតាំងខ្លួនជាមេទ័ព គួរចងចាំនូវបាវចៈនាយោធាថា : ការងារ សម្រាប់ច្បាប់ ; កិត្តិយស ជាផ្លូវ នៃការណែនាំ៕

Partager cet article
Repost0
9 janvier 2019 3 09 /01 /janvier /2019 05:50

ពេលវេលាដែលចេះតែកន្លងទៅមុខ, តែឆ្នាំថ្មីក៏ដូចជាឆ្នាំចាស់ ប៉ុន្តែ ជាតិសាសន៏ខ្មែរ កំពុងរំកិលបន្តិចម្តងៗ ទៅរកប៉ាឆា នៅក្នុងសន្តិភាព នៃពេជ្ឈឃាត។ ដូច្នោះ កត្តា នៃពេលវេលា វាជាសត្រូវនឹងខ្មែរ ហើយ កម្រាស់ពេល មាននៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិ ក៏បង្ហាញដែរថាវាដូច្នោះឯង។ ចំពោះខ្មែរគំនិតថា « ថ្ងៃស្អែក វានឹងគ្រាន់បើជាងសព្វថ្ងៃ » វាគ្រាន់តែជា ការរង់ចាំអកម្ម នៅក្នុងសេចក្តីអស់សង្ឃឹមតែប៉ុណ្ណោះ។ ហើយគំនិតថា « ពីដើម វាគ្រាន់បើជាងសព្វថ្ងៃ » វាគ្រាន់តែជា ចំណាប់អារម្មណ៏ ពោរពេញទៅដោយបដិឃចិត្ត នៅក្នុងតួនាទី ជាអ្នកឈរមើលអកម្ម នូវការវិវត្តន៍ នៃព្រឹត្តិការណ៏ជាតិ។ មែនទែន គំនិតទាំងពីរនេះ វាមានសារជាតិតែមួយដូចគ្នាគឺ ការលះបង់សិទ្ធខ្លួនជាម្ចាស់វាសនា ឱ្យទៅអ្នកដទៃ នឹងបន្ត ការអត់ធ្មត់ទ្រាំទ្រ នៅក្នុងអនាគតគ្មានត្រើយ។ បន្ថែម នូវការខ្វះ នៃការផ្តួតផ្តើមគំនិត របស់ពលរដ្ឋខ្មែរម្នាក់ៗ វានាំឱ្យប្រជាជាតិ គ្មានទស្សនវិស័យរួម ដែលវាជា ចលករ នៃកម្លាំងប្រជាពលរដ្ឋ សំរាប់កសាងអនាគតប្រជាជាតិ។ ខ្មែរ និង ខ្មែរលែងមានសេចក្តីទុកចិត្ត រវាងគ្នានិងគ្នា ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋ បាត់ នូវស្នាមចំណាំថាអ្វីខ្លះ ដែលជាគ្រឹះរួម នៃប្រជាជាតិខ្លួន ដែលវាអាចឱ្យយួន គេសន្មត់ឱ្យខ្មែរ ទុកថ្ងៃទី៧មករា ជាថ្ងៃសង្គ្រោះជាតិ និង ដំណើរថ្មី នៃកម្ពុជា នៅក្រោមការត្រួតត្រា របស់យួន។ ដូច្នោះ ឆ្នាំ ២០១៩ វាគ្រាន់តែជាឆ្នាំ របស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ បន្តលះបង់សិទ្ធខ្លួនជាម្ចាស់ស្រុកឱ្យទៅយួន នឹងបន្តអត់ធ្មត់ទ្រាំទ្ររស់នៅក្នុងអំណាចផ្តាច់ការ ដែលយួនគេជាអ្នកបង្កើត និង តុបតែង សំរាប់បំរើប្រយោជន៏គេ។

Partager cet article
Repost0
24 décembre 2018 1 24 /12 /décembre /2018 05:27

ចុចខាងលឿអត្ថបទស្រង់ដើម្បីអានអត្ថបទទសងមូលជាខ្នាតPDF

ប្រវត្តិសាស្រ្ត ស្តេចកន ជា ព្រឹត្តិការណ៍ ដ៏សំខាន់មួយ កើត មាន ឡើង ក្នុង ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ នៅ ក្នុង សតវត្ស ទី១៦។ របបរាជានិយម តែង ទុក ស្តេច កន ជា ជន ក្បត់រាជបល្ល័ង្ក ព្រោះ ជា រាស្ត្រ ហ៊ាន ប្រឆាំងនឹង ព្រះមហាក្សត្រ ដណ្តើមរាជ្យ។ តែ ក្នុង អារម្មណ៍ខ្មែរមួយភាគ តែង ទុក ស្តេចកន ជា និមិត្តរូប នៃ ការតស៊ូរ វណ្ណៈ ឬ ជា ប្រជាបះបោរ ប្រឆាំងនឹង របប រាជានិយមផ្តាច់ការ។

នៅក្នុង អត្ថបទ នេះ​ ខ្ញុំ គ្មាន បំណង យក ព្រឹត្តិការណ៍ ស្តេចកន មក សរសេរ ជា ការសិក្សាប្រវតិសាស្ត្រ នោះឡើយតែគ្រាន់តែចង់ធ្វើ វិភាគ ចង់ យល់ដឹង អំពី ការពិត ដែល មាន កើតឡើង នៅក្នុង ព្រឹត្តិការណ៏នោះ។ ហេតុនេះឯងខ្ញុំ សូម អ្នកអាន មេត្តា អភ័យទោស ពី  ការសាកល្បង ពិចារណានេះ ហើយបើមានការឆ្គំឆ្គងត្រង់កន្លែងណាមួយ សូមអោយលោកអ្នកអាន ជួយបំភ្លឺ ឬ ធ្វើការរិះគន់ផងចុះ។

ប្រលោមលោក ប្រវត្តិសាស្ត្រ មាន ច្រើន ខ្លះដែរ នៅ ស្រុកខ្មែរ។ ប្រលោមលោក ដែល ល្បី មួយ នៅ ក្នុង សម័យ កុមាភាពខ្ញុំ គឺរឿង ព្រះចន្ទរាជា និព័ន្ធ ដោយកវី បីវ ឆៃលាង។លោក បាន យក ព្រឹត្តិការណ៍ ប្រវត្តិសាស្ត្រ មកតាក់តែង សេសេរ ជាប្រលោមលោក ទាក់ទាញ អារម្មណ៍អ្នកអានឲ រស់ នៅក្នុង សាច់រឿង ដូចខ្លួន ជានាដករសកម្មមួយ នោះដែរ។ រឿង ព្រះចន្ទរាជា របស់ កវី បីវ ឆីលាង បង្ហាញ នូវ រូបភាព ស្តេចកន ជា ជនក្បត់ រាជបល្ល័ង្កល រីឯ ព្រះចន្ទរាជា វិញ ជាវិរបុរសជាតិ ដែលជាទស្សនកថា ជា ផ្លូវការនៃ របប រាជានិយម ដែល ជា របប ដែលអ្នកនិព័ន្ធ រស់នៅក្នុងពេលដែល គាត់ សរសេរប្រលោមលោកនេះ។

ចំពោះ ខ្ញុំ វីញ ខ្ញុំមិនកាន់ជើង ខាងណាឡើយ តែ គ្រាន់តែបង្ហាញ តាម ការយល់ឃើញ របស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ថា អំពើណាដែល ជា អំពើ អវិជ្ជមាន និង វិជ្ជមាន សំរាប់ជាតិខ្មែរ របស់ គូរប្រឆាំងគ្នា គឺ ព្រះចន្ទរាជា និង ស្តេចកន តែប៉ុណ្ណោះព្រោះ ជម្លោះនេះ មាន លក្ខណៈ ជា ជម្លោះ រវាងបុគ្គល នឹង បុគ្គលផង រវាង វណ្ណៈ នឹង វណ្ណៈផង ហើយ ក៏ទុកជា ជម្លោះនយោបាយផង។ ហេតុនេះឯង អ្វី ដែល ខ្ញុំ លើកមក បង្ហាញ វា អាច ជា ចំណុចរសើប ដល់ អ្នកអាន ដែល មាន គោលនិយម លំអៀង ទៅ រក ខាងណាមួយ ដូច្នេះ សូម អ្នកអាន ទាំងនោះ ទុកការវិភាគ របស់ខ្ញុំ ជា គំនិត អព្យាក្រឹត ឈរលើ មូលដ្ឋាន អក្សសាស្ត្រ គឺ សេរីភាព នៃ ការនិព័ន្ធ សំរាប់ តែ បំរើ វិចិត្រសិល្បះតែប៉ុណ្ណោះ។

ការវិភាគ នៅ ទីនេះ គឺ ខ្ញុំ យក ឯកសារ ​លោក អេង ​សុត​ជា មូលដ្ឋាន។ ឯកសារ នោះ មាន ចំណងជើង ថា « មហាបុរសខ្មែរ-ព្រះរាជពង្សាវតាខ្មែរ »។ លោក អេង សុត ជា សមាជិក នៃ គណកម្មការ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និង វប្បធម៏ ខ្មែរ។ លោក មាន អាជីព ជា ចៅក្រមប្រឹក្សា សាលាវិនិច្ជ័យ។ ឯកសារ នេះ លោក បាន ចុះផ្សាយ នៅ ទស្សវត្សរ៏ ៧០។ ឯកសារ នេះ ជា ព្រះរាជពង្សាវតា សុទ្ធសាធ ដែល បុព្វបុរស ខ្មែរយើង លោក បាន សរសេរ ទុក ក្នុង ក្រាំង ក៏ មាន ខ្លះ ចារ លើ ស្លឹករិត ក៏ មាន ខ្លះ ដើម្បី ទុក ជា កេរ៍្ត អោយ បច្ជាជន ដែល កើត ក្រោយ បានដឹង ជាតិកំណើត នៃ ប្រទេស របស់ខ្លួន អោយបានជាក់ច្បាស់ផង។

Partager cet article
Repost0
5 décembre 2018 3 05 /12 /décembre /2018 06:29

បទព្រហ្មគីតិ

ផ្កាក្នុងសួន

 

ព្រលឹមព្យោម[1]ត្រជាក់   ទឹកភ្លៀងធ្លាក់អង្អែលកាយ

ចិត្តប្រុសសែនសប្បាយ   ក្លិនផ្កាភាយនៅក្នុងសួន

 

ម្លិះលាក្រអូបដាច់   ពណ៍សល្អាច់[2]ដូចម្លិះរួត

កុលាបក្រហមមួន[3]   ស្រទាប់ធ្លួង[4]បង្ហាញឆោម

 

រំយោលរំដួលឆើត   ល្ងាចបង្កើតសារគន្ធទិព្វ

នាសា[5]ប៉ះទង្គិច   ស្នេហាទិចដួងជីវា

 

ចំប៉ីចំប៉ារីក   ក្នុងសួនរឹតតែប្រាថ្នា

គយគន់មើលបុស្បា[6] គ្រប់ពណ៏ផ្កាពេញក្រមុំ

 

ផ្កាកែវសែត[7]ស្អាតសម   ជាសម្រស់ក្នុងកញ្ចុំ

គន្ធាប្រមូលផ្តុំ   មិនចាញ់មុំឈ្មោះក្រវាន់

 

លឿងខ្ចីត្រជាក់នេត្រ ចិត្តនឹកនែបផ្កាផ្ងរលាន់

ក្បែរផ្កាកំពុងលាស់   ចេញសម្រស់គឺយីហ៊ុប

 

ផ្កាដុះជិតរំយោល   ក្រហមយោលប្រមផ្កាម្រុម

ផ្កាមេអំបៅរុង[8]   អង្គរជុំលំអសួន

           

ច្បារមានស្រះទឹកថ្លា   ផលិតផ្កាព្រលឹតនួន[9]

ផ្កាលំចង់ដុះរួម   គ្មាននឹកព្រួយក្នុងវារី

 

នេះពិតជាសួនសេដ្ឋ[10]   ជាឋានទេពនៃជីវី

ផ្កាមាលតីតាំងទី   ក្បែរដែនដីកណ្តឹងឈូក

 

ល្អឆើតផ្កាកំភ្លឹង  លួចសម្លឹងខ្យងទន់ឃ្លួប[11]

និរតីផ្កាលាក់ខ្លួន   តែមិនពួននឹងវិភា

 

កំពីងពួយ[12]តាំងយូ   ពូជតែមួយលើពសុធា

ដុះមិនឆ្ងាយក្នុងធ្លា   មានគ្នាជាផ្កាស្រលិត

 

ផ្កាប្រាក[13]អង្គាដី   ពន្លកខ្ចីនៅតូចល្អិត

ក្រោមភ្លៀងទឹកអម្រឹត   ស្រោចដកខឹមផ្កាក្រពុំ

 

រាក់ក្រហមជ្រែកផ្តុំ   ថ្កូវនៅជុំផ្ការាំងភ្នំ

ក្នុងទីផ្សាំជំរុំ   ផ្កាក្រមុំបន្សាំពូជ

 

បាយដំណើបផ្កាល្អ   ផ្កាកម្រមានក្នុងសួន

កេសរកូល[14]ជួបជួន   ឆដាស្ងួនជានិមិត្ត

 

សួនឧមា[15]ជាឋាន   ភពទេព្តាសួស្តីញាតិ

គ្រប់មិត្តជាមនុស្សជាតិ   មកស្រូបធាតុគន្ធក្រអូប

 

មកកំសាន្តចិន្តា   ជាកីឡាសំរាប់រូប

ចាប់កម្លាំងមករួប   ដើម្បីរស់ក្នុងមង្គល  

      

 

[1] ព្យោម, ខ្យល់។

[2] ល្អាច់, សង្ហា។

[3] មួន, មាំ, ធំ។

[4] ធ្លួង, ចំហធំ។

[5] នាសា, ច្រមុះ។

[6] បុស្បា, ផ្កាគ្រប់យ៉ាង។

[7] សែត, ពណ៏ស។

[8] រុង, ដែលចម្រើន។

[9] នួន, ផូរផង់។

[10] សេដ្ឋ, ប្រសើរល៉ើសលន់។

[11] ខ្យងទន់ឃ្លួប, limace

[12] ផ្កកំពីងពួយ ឬ តាំងយូ។

[13] ប្រាកពណ៍ក្រហមឆ្អិន។

[14] កេសរកូល ឬ ផ្កាអ័រគីដេ។

[15] សួនឧមា, សួនសន្តិភាព។

Partager cet article
Repost0
30 novembre 2018 5 30 /11 /novembre /2018 06:31

ផែនការកលយុទ្ធ របស់ទ្រង់ សរិមតៈ បន្ទាប់ពី ប្រទល់ជាមួយសម្តេច សីហនុ នៅពេលសមាជជាតិ នៅខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៦៩ វាហាក់បីដូចជាទ្រង់ សិរិមតៈ លែងរួញរានឹងបន្ត ធ្វើកំណែទំរង់ផ្ទុយនឹង នយោបាយ របស់សីហនុ។ កម្លាំងប្រឆាំងនឹងសីហុន ដែលកំពុង និទ្រា នេះឯង ត្រូវបានទ្រង់ សិរិមតៈ ខ្ញាំយកបាន ដោយប្រើផែនការកលយុទ្ធច្រើនយ៉ាង។ ជាបឋម ត្រូវចាំបាច់ រកកម្លាំងសម្ភារៈឲបានសិន។ ចំពោះទ្រង់ លោក លន់ នល់ នេះឯងជាកម្លាំងសម្ភារៈ ព្រោះគាត់នាំមក នូវកងទ័ពខ្មែរ តែទ្រង់មានជំនឿក្នុងចិត្តដែរថា បើលោក លន់ នល់ នៅរញ់គំនិត ទ្រង់នឹងអាចផាត់ ទ្រព្យសកម្ម (atout) នេះបាន ព្រោះ ទ្រង់ក៏មានប្រភាពច្រឿនណាស់ដែរនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋាន នាយទាហ៊ានជាន់ខ្ពស់ ដ្បិត ទ្រង់ ក៏ជាអតីតនាយទាហ៊ានម្នាក់ ហើយ ធ្លាប់កាន់ដំណែងជា រដ្ឋមន្រ្តី ក្រសួងការពារជាតិច្រឿនដង។ ត្រូវដឹងថាសម្តេចសីហនុ ទ្រង់ បដិសេធ ជំនួយយោធាអាមេរីកាំង នៅឆ្នាំ ១៩៦៣ ដែលជាការសម្រេចចិត្តមួយ នាំឲកងទ័ពជាតិមានការបារម្ភ ទោះបីព្រះ

Partager cet article
Repost0
18 novembre 2018 7 18 /11 /novembre /2018 01:57

បទពំនោល

 

ថ្ងៃថ្មីពន្លឺព្រឹមៗ  មាត់ឈ្មោលរងៀវ

សំនៀងស្រួចកួចចិត្តា។

ប្រុសព្រាត់គូស្នេហ៏ឯកា   ខំថែស្នេហា

វាសនាកំរិតដោយកម្ម

បងមានហិរិ[1]នៅចាំ   វាជាកម្មផល

ទុក្ខផ្តល់នូវទោសកាលចិត្ត[2]

តែស្រីអកម្មកំរិត   គ្មានទោសតាមផ្តិត

ក្នុងចិត្តត្រូវបែកសង្សារ

នេះជាផ្លូវជាវេរា   នៅលើពសុធា

ស្នេហានៃតរុណវ័យ[3]

មិនផុតពីបរាជ័យ   ព្រោះទិន្នន័យ

ស្រ្តីត្រូវគោរពឱម៉ែ

អូនរៀបការព្រោះចង់ថែ   កេរ្តិ៍មិនឲប្រែ

ជាផ្លែគ្មានពូជខ្ជាប់ខ្ជួន។

ភ្លេងការខ្ទ័រឲញ័រខ្លួន   ព្រោះបងនឹកស្ងួន

គង្គួន[4]នឹងខ្លួនអភព្យ

បងថ្លែងក្នុងចិត្តរៀបរាប់   ពីរឿងសម្ព័ន្ធ

ចិត្ត សព្វ[5]ក្នុងគ្រាដំបូង។

ដែលជាស្នេហាដូចត្បូង   ចាំងពេញបេះដូង

ស្មើដួងខែពេញបូណ៏មី

តើប្រស័យ[6]មានប្រណី   ពីក្នុងចិត្តស្រី

ពេលស្តីប្រាប់ថាត្រូវឃ្លាត ?

សម្លាប់បងដោយពេជ្ឈឃាត   ជានរឃាត

         មច្ចុរាជទុកជាទោសស្នេហ៏

 

[1] ហិរិ ឬ ហិរី, ន. ខ្វាសបាប។

[2] កាលចិត្ត, សេចក្តីស្លាប់ចិត្ត។

[3] តរុណវ័យ, វ័យក្មេង។

[4] គង្គួន, ចងគំនុំមិនលែង។

[5] សព្វ, កិ. ស្ម័គ្រស្មោះ។

[6] ប្រស័យ, សេចក្តីស្នេហា។

Partager cet article
Repost0
27 octobre 2018 6 27 /10 /octobre /2018 04:22

បទពាក្យ៦

សម្លេងទ្រហឹងរៃយំ   ភ្លេងប្រគុំគ្មានចង្វាក់

ក្នុងព្រឹក្សាថ្ងៃប្រញាប់  គងឆាប់លើនភាបាទ[1]

យំស្រណោះក្បែរសត្វទាក  ទស្សនាគ្មានការបារម្ភ

យំរៀបរាប់ពីអារម្មណ៏   តើអ្នកថប់ពីរឿងអ្វី?

 

ក្បែរមាត់ទឹកយប់ថ្មី   ចង់ស្តីរករៃជាមិត្ត

សួររកហេតុឲដឹងពិត ពិបាកក្នុងចិត្តម្នោម្នះ។

ព្រោះយំរន្ទឺខ្លាំងម្លេះ   ឮពី-រនះ[2]រនាម[3]

ស្មើនឹងរាវី[4]ព្រះរាម   គំរាមដើររកសីតា។

 

យំឲនរណាមេត្តា   ទេព្តាក៏គ្មានចេតនា

ចង់ស្តាប់រឿងវេទនា   រវល់ជួយវេររាត្រី។

ជំនួសសតរង្សី[5]   យប់ថ្មីសំរាប់ព្រះចន្ទ

ជ្វាលា[6]នៃសោម[7]បញ្ចាំង   ព្រះច្ជាយាចន្ទ[8]ពីស្រះ។

 

ចន្ទនិងរូបសោមប្រទះ   កំដរដោយត្រៈ[9]សោក[10]រៃ

ដែលជាល្អាន[11]ប្របជាយព្រៃ   តន្ត្រីនៃអកុសល។

រៃយំរៀបរាប់មិនសល់   មិនគិតរវល់បូណ៏មី

មិនយល់ពីទុក្ខព្រោះអ្វី   មិនស្តីរកចន្ទពេញវង់។

 

[1] ជើងមេឃ។

[2] រនៈ, ជាយព្រៃ។

[3] រនាម, ព្រៃលិចទឹក។

[4] រាវី, សម្រែក។

[5] សតរង្សី, ព្រះអាទិត្យ។

[6] ជ្វាលា, ពន្លឺដែលភ្លឺព្រោងព្រាត។

[7] សោម, ព្រះចន្ទ។

[8] ច្ជាយាចន្ទ, ចន្ទច្ជាយា។

[9] ត្រៈ, ឈ្មោះបទភ្លេងពិណពាទ្យមួយមេ។

[10] សោក, សេចក្តីសង្រេង។

[11] ល្អាន, សេចក្តីសៅហ្មង។

Partager cet article
Repost0
21 octobre 2018 7 21 /10 /octobre /2018 15:47

បទអក្សរលូន

 

ទោះបីឆ្នាំដើរគ្មានសំរាក

លើដ្ឋានផ្ការីកល្អប៉ប្រៃ

ប្រុសនៅចាំច្បាស់ចិត្តស្រីថ្លៃ

ក្រងជានិស្ស័យស្នេហ៏ដំបូង។

 

ចិត្តប្រុសភក្តីស្រីចំរើន

ផ្កាច្រើនក្នុងសួនមានតែមួយ

អមដោយទងស្លឹកនៅជាត្រួយ

ចិត្តគ្មានភ័យព្រួយលួចស្នេហ៏អូន។

 

នាងចាំបានទេបងនៅក្បែរ

អូនបែរភក្ត្រស្ងួនញញឹមដាក់

បងស្រូបសម្រស់គ្មានរអាក់

ចំរើនហុចហត្ថឲអង្គញ់។

 

បងបោះជាល្បែងបុរាណខ្មែរ

តែថែរស្នាមករ[1]សុរភី[2]

ទុកក្នុងអត្តៈជាភក្តី

ចំរើនសេរីដឹងទាំងអស់។

 

អូនចាំបានទេថាបងហ៊ាន

អញ្ជើញបំពានច្បាប់ស្ត្រី

នាំគ្នាទៅមើលកុនល្បាញល្បី

តែនាងមិនស្តីបណ្តេចចេញ។

 

បងចាំទាំងអស់ចរិតស្រី

ជៀស្នជ័យ[3]ប្រៀបស្មើនឹងរូបឆោម

ដំណើរអូនស្រាលដូចរាំល្ខោន

ចំរើនមានលោមណ៏[4]ផ្គួបនិងចិត្ត។

 

បង្កើតស្នេហាភ្លេចមិនបាន

ក្នុងដ្ឋានកំណើតនៃមនុស្សា

មានច្បាប់វាសនាដែលត្រូវប្តូរ

នរូ[5]ព្រាត់គ្នាមិនបានលា។

 

ព្រោះជាផលកម្មជាធម្មជាតិ

មិនអាចប្រជ្រៀតការជំទាស់

វិយោគ[6]វិរាព[7]ហាមរលាស់

មិនអាចនឹងវាស់ទំហំទុក្ខ។

 

យុពា[8]ជាធាតុបងនិងអូន

បុត្តា[9]ជាកូនមានត្រកូល

ជួបគ្នាក្នុងគ្រាវេនយប់ចូល

ខ្លីណាស់ពៅអូនបងត្រូវបែក។

 

មិនហ៊ាននឹងស្រែកលាចរណៃ

ស្រីថ្លៃក្រពុំលែងយល់ដឹង

នូវហេតុផលអ្វីខ្លាំងដល់ម្លឹង

បាត់សូន្យដំណឹងគ្មានរំឭក។

 

ទាវអឺយបងដើរលើផ្លូវស្នេហ៏

ផ្លូវមានបែកខ្សែគូសង្សារ

ស្រឡាញ់ស្មើគ្នាលើពសុធា

ជាកម្មវេរាជាបុរស។

 

ស្រឡាញ់គេស្មោះជាគូកាយ

ស្នេហ៏អូនទូលាយជាគូចិត្ត

មានច្បាប់ពង្រាង[10]បច្ចាមិត្ត

ប្រើចិត្តសាវាស្ទូចអកុសល។

 

សីតកាល[11]យូរឆ្នាំកន្លងទៅ

ចិត្តនៅនឹកដល់បំណះស្នេហ៏[12]

សុំជូនពរស្រីឲជួបតែ

ជីវិតលែងប្រែក្នុងមង្គល។

 

គ្មានអំពល់ទុក្ខមានពំនឹង

រំដឹងស្នេហាក្នុងវាសនា

តាមផ្លូវល្អក្នុងវដ្តសង្សារ

ដែលជាចិត្តាដូចបំណង។

 

 

[1] ដៃ។

[2] ដែលមានក្លិនក្រអូប។

[3] ចម្រើនបំផុត។

[4] សោភ័នភាព។

[5] មនុស្ស។

[6] ការបែកគ្នា។

[7] សម្រែក។

[8] យុវតីនិងយុវជនទាំងឡាយ។

[9] កូនប្រុសនិងស្រី។

[10] ហាមមិនអោយបន្តប្រព្រឹត្តិកំហុស។

[11] រដូវរងា។

[12] ស្នេហ៏ដែលប៉ះគ្នា។

Partager cet article
Repost0
14 octobre 2018 7 14 /10 /octobre /2018 09:41

ទំនួញនាងទាវ

១៤ តុលា ២០១៨

 

បទពាក្យ៧

 

ទាវតន់ឃើញសពទុំស្នេហា

ស្រវាកាយាផ្អោបនឹងទ្រូង

អាសូរប្តីស្លាប់ប្រាណស្តឹងស្តូក

ព្រោះតែចាញ់ភូតម៉ែជរា

ទាវយំយែកប្តឹងអស់ទេវតា

និងអ្នកតារស់លើព្រឹក្សា

ធ្វើជាសាក្សីក្នុងទុរា

ជាស្រីជីវាព្រាត់ស្វាមី។

ប្រណម្យជុលី[1]ដាក់លើក្បាល

កាយក្រាបលើសពថ្លៃជាប្តី

ពេញក្របខណ្ឌក្នុងច្បាប់ឥន្ទ្រិយ[2]

ដែលជារស្មីច្បាប់ព្រះខាន់

ឥឡូវដេកស្លាប់ចោលជីវា

លែងមានវាចាឆ្លើយប្រចាន់

ប្រកាន់ភរិយាព្រោះស្រឡាញ់

ប្រមាញ់ស្នេហ៏អូនគ្មានគុំគួន។

បងអឺយហេតុអ្វីខឹងដល់ម្លឹង

មិនថ្លឹងច្បាប់ស្តេចទុកជាក្បួន

ប្រឆាំងអ្នកម៉ែនិងអជូន

បង្វិលជំនូនបិទស៊ីការ

ឥឡូវបងស្លាប់ព្រោះស្រឡាញ់

ដ្បិតក្នាញ់នឹងអូនចូលរោងការ

ចិត្តក្បត់នឹងប្រុសជាសង្សារ

សន្យាថារស់ស្លាប់ជាគូ។

សំណព្វចិត្តគ្រប់ករណី

សព្វគ្រប់វិន័យជាគំរូ

ជីវិតរួមគ្នាគ្មានទំនោរ

បែកគូកម្មគ្មានការបូជា

ឥឡូវត្រូវស្លាប់តាមប្រុសថ្លៃ

ព្រោះជាតម្លៃភរិយា

ដែលអូនទុកជាការបូជា

ដូចជាជំនា[3]នៃភក្តី។

 

[1]ម្រាមដៃ, ក្រពុំម្រាមដៃ។

[2] ច្បាប់ជីវិត។

[3] ដំណើរដែលប្រព្រឹត្តទៅល្អ, សេចក្តីល្អ។

Partager cet article
Repost0
6 octobre 2018 6 06 /10 /octobre /2018 03:45

ចុចខាងក្រោមអត្ថបទ ដើម្បីអានអត្ថបទជា Fichier PDF

មនុស្ស

នៅក្នុង បញ្ហា ការពិបាកគ្រប់បែបយ៉ាង មនុស្ស ត្រូវចាំបាច់ រស់ជាមនុស្ស។ សារជាតិ របស់មនុស្សគឺ មេត្តា ចេះជួយសង្គ្រោះ រអែងចំពោះអ្នកផង នៅក្នុងស្មារតី មនុស្សធម៏ គឺ សេចក្តីល្អ មេត្តាចិត្ត។ ស្មារតីនេះ មាននៅក្នុងបញ្ញាសជាតិកៈ នៃមនុស្ស ព្រោះមនុស្ស ជាសត្វរស់នៅក្នុងការវិវត្តន៏ នៃពន្លឺបញ្ញា បង្ក ជា គតិបណ្ឌិតថាមវន្ត ហើយ វិវត្ត ពីសម័យមួយ ទៅសម័យមួយថ្មី នៅក្នុងចរន្ត នៃសីលធម៏ ដែលមាន ជំនឿទុកចិត្តទៅលើ កម្លាំង នៃការពិចារណា។ ដូច្នេះ អ្វីដែលមនុស្ស ត្រូវគោរព គឺជា ការប្រព្រឹត្ត នៅក្នុង « ការយល់ដឹង » គឺជា ប្រតិព័ន្ធ ទៅលើ ការពិចារណា។ ដូច្នោះ មហិទ្ធានុភាព នៃមនុស្ស មិនមែនស្ថិតនៅលើកម្លាំងពលំ ឬ អំណាចគ្រប់បែបយ៉ាង តែនៅក្នុង « ភាវៈសមហេតុសមផល » ដែលជា ភាពត្រឹមត្រូវ នៃការពិចារណា (exactitude de la raison)

ឧត្តមសេចក្តីស្នេហា (grand amour) របស់មនុស្ស គឺកើតចេញមកពី ការចេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ ដែលព្រះសម្ពុទ្ធ អនុសាស អោយមនុស្ស ព្យាយាមស្វែងរង ដើម្បី យល់ដឹងអំពីសេចក្តីស្នេហា របស់ខ្លួន ទៅលើអ្វីមួយ។ ព្យាយាមស្វែងរក របស់មនុស្ស គឺមិនមែនចង់អោយខ្លួនក្លាយជា ជនប្រសើរជាងគេ តែជា មនុស្សថ្លៃថ្លា ឬ អតិសុខាមាលភាពជន (mieux-être) នៅក្នុងសីលធម៏ ព្រោះ ធាតុ នៃជន ដែលតាំងខ្លួនប្រសើរជាងគេ ជាផ្លូវ នៃបាបចិត្ត (tentation) រីឯ ធាតុ នៃមនុស្សថ្លៃថ្លា ជាការប៉ុនប៉ង ឬ ល្បង (tentative) ដើរលើផ្លូវបន្ត ទៅរកសេចក្តីល្អ និង មេត្តាចិត្ត។ ផ្លូវទីមួយ ជាផ្លូវខ្លី ផ្លូវទីពីរ ជាផ្លូវវែង ដែល ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទូន្មាន អោយមនុស្សដើរ។

បញ្ហា របស់មនុស្ស វាគ្មានមានដំណោះស្រាយ តែមានតែការរលាយ ព្រោះ បញ្ហា ដែលមានកើតឡើង វាជាបញ្ហា ដែលត្រូវតែរំលាយចោល ព្រោះ បញ្ហា វាគ្មានទីជម្រៅ របស់វានោះទេ តែវាជា មូលដ្ឋានគ្រឹះ។ ដូច្នេះឯងហើយ បានជា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ ព្រះអង្គ ពន្យល់ជាក្បួន ឲមនុស្ស ស្វែងរកអោយឃើញដោយខ្លួនឯង នូវប្រភព នៃទុក្ខជាគ្រឹះ របស់មនុស្ស ដែលមនុស្ស ត្រូវតែ ព្យាយាម រំលាយវាចោល ទើបរកឃើញ នូវសន្តិវាទ ក្នុងចិត្តបាន។      

Partager cet article
Repost0

Présentation

  • : Le blog de Sangha OP
  • : រូបថតកាលជានិសិត្ស នៅសាកលវិទ្យាល័យ ភ្នំពេញ -មហាវិទ្យាល័យ អក្សរសាស្ត្រ និង មនុស្សសាស្ត្រ (ផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ) - ទស្សវត្សរ៏ ៧០
  • Contact

Recherche

Liens