Le blog de Sangha OP

របប ក្រុង ភ្នំពេញ គេ មិន ឱ្យ សារៈសំខាន់ ដល់ ការដាក់ ទណ្ឌកម្ម របស់ សហរដ្ឋ អាមេរិក ដល់ គន់ គីម និង ទ្រី ភាព ព្រោះ គេ យល់ ឃើញ ថា វា មិន ជា អ្វី ទេ ដល់ របប របស់ គេ។ តែ របប នេះ ភ្លេច គិត ថា វា មិន ជា អ្វី ទេ ដល់ ខ្លួន តែ ខ្លួន ភ័ន្ត ព្រោះ ថា វា មាន មាន ក្លិន ស្អុយ ចេញ ពី ខ្លួន ភាយ ពាសពេញ នៅ ក្នុង និង ក្រៅ ស្រុក ដែល វា នាំ ឱ្យ នគរខ្មែរ អាម៉ាស់កេរ្ត៍។ តាម ធម្មតា របប នេះ រមែង ប្តឹង ជនណា ទៅ តុលាការ ដែល ហ៊ាន រិះគន់ លើ អ្វី មួយ ដល់ ខ្លួន ថា បរិហារកេរ៍ ហើយ ឱ្យ ចៅក្រម ជា អាយ៉ង របស់ ខ្លួន កាត់ទោស នរៈនោះ ដាក់ ព័ន្ធនាគារ។ ហេតុ អ្វី បាន ជា របប នេះ មិន ប្តឹង ក្រសួង រតនាគារ អាមេរិកាំង បើ ជឿង ជាក់ច្បាស់ ថា គូកន ខ្លួន ជា ជន ស្អាតស្អំ ?

នៅ អឺរ៉ុប សព្វថ្ងៃ មាន គ្រឹះស្ថាន មួយ ធ្វើ សកម្មភាព ចេញ មុខ ជួយ ដល់ ការតស៊ូ អហិង្សា របស់ ពួក អ្នក ប្រជាធិបតេយ្យ ប្រឆាំង នឹង របប ផ្តាច់ការ។ គ្រឹះស្ថាន នោះ ដើម ឡើយ ឈ្មោះ « Otpor ! » (កម្រាញ !) ជា កូន ក្រុម បង្កើត ដោយ យុវជន ស៊ែប (serbe) នៅ ឆ្នាំ ១៩៩៨។ គោលបំណង គឺ ដើម្បី រំលំ ប្រធានាធិបតី នៃ ប្រទេស យូហ្គោស្លាវី ឈ្មោះ Slobodan Miloševic។ ក្រុម នេះ ចាប់ ផ្តើម ល្បី ឈ្មោះ បន្ទាប់ ពី និស្សិត ៤ នាក់ ជា យុទ្ធកៈ របស់ Otpor ! ត្រូវ ប៉ូលីស នៃ របប Miloševic ចាប់ ខ្លួន រួច បញ្ចូន ទៅ តុលាការ ហើយ កាត់ ទោស ដាក់ ពន្ធនាគារ ចំនួន ១៥ ថ្ងៃ។ ក្រុម តូច នោះ មាន របៀប រៀបចំ និង ប្រតិបត្ដិការ ជា បន្ទាត់ផ្តេក គ្មាន អ្នក ដឹកនាំ ជា ផ្លូវការ បង្ហាញ នូវ មធ្យោបាយ គ្រប់គ្រាន់ ដើម្បី ធ្វើ ឱ្យ របបនោះ ចុះ ខ្សោយ។ Otpor ! ប្រមូល ផ្តុំ យុវជន គ្រប់ និន្នាការ នយោបាយ លើក លែង តែ ពួក អ្នក កុម្មុយនិស្ត។ សកម្មភាព មិន ជា នយោបាយ ជ្រុល គ្រាន

ដើម្បី ឆ្លើយ តប នឹង តម្រូវការ របស់ សហគម អឺរ៉ុប របប ក្រុង ភ្នំពេញ ឥត រុញរា ប្រើ គ្រប់ ល្បិច ជា គោលវិធី សល់វ៉ល់ សំរាប់ តែ បំភាន់ មតិ ជាតិ និង អន្តរជាតិ តែ នៅ ក្នុង ស្មារតី ទុទិដ្ឋិនិយម បើ យោង តាម សំដី តន្ថើន របស់ ហ៊ុន សែន ថា ខ្លួន មិន យក អធិបតេយ្យភាព ជាតិ ខ្មែរ ទៅ ដោះ ដូរ នឹង ការ អនុគ្រោះ ពន្ធ ហៅ ថា EBA។ ការ លើក យក អធិបតេយ្យភាព មក ធ្វើ ជា អាវុធ នយោបាយ ការពារ ខ្លួន បែប នេះ ដែល នាំ ឱ្យ ប្រធានាធិបតី អាមេរិកាំង ត្រាំ ឆ្លើយ តប តាម សំបុត្រ ផ្ញើ ផ្ទាល់ ទៅ ហ៊ុន សែន ថា សហរដ្ឋ អាមេរិក មិន មាន បំណង រំលោភ អធិបតេយ្យភាព ខ្មែរ និង ចង់ ប្តូរ របប នយោបាយ នៅ ស្រុក ខ្មែរ នោះ ឡើយ។

ភ្នំពេញ ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការអន្តរជាតិ និងសកម្មភាពរបស់លោក រង្ស៊ី ដោយប្រើអត្ថសញ្ញា កឹមសុខា។ វិធានការនេះ តម្រង់ទៅគោលដៅពីរយ៉ាង : ទី១គឺ ចង់បង្ហាញអំពីចិត្តជ្រះថ្លារបស់ខ្លួនចំពោះអនុសាសន៏អន្តរជាតិថា ខ្លួនកំពុងជម្រាលទៅរកដំណោះស្រាយចុងក្រោយដែលពួកអន្តរជាតិចង់បាន ; ទី២គឺ ចង់បំបែកថ្នាក់ដឹកនាំ, ពួកសកម្មជន និងអ្នកគាំទ្រ របស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។ វិធានការបែបនេះ ពួកយួនកុម្មុយនិស្ត ដែលជាចៅហ្វាយដាច់មុខ របស់របបនៅភ្នំពេញ គេនិយមយកមកអនុវត្ត នៅពេលដែលខ្លួនជួបប្រទះនឹងបញ្ហាចម្បង សំរាប់ពន្យាលពេល ដើម្បីលោតកន្លងបញ្ហា។ តាមមេរៀនរបស់យួន របបនៅភ្នំពេញដឹងច្បាស់ថា ម៉ាស៊ិន នៃសេចក្តីសម្រេចរបស់អន្តរជាតិ វាមានទម្ងន់ធ្ងន់ ហើយដើរយឺតណាស់, ដូច្នេះ បើសិនជាខ្លួនអាចកៀងគរ សហគមអឺរ៉ុបក្តី អង្គការសហប្រជាជាតិក្តី សហរដ្ឋអាមេរិកក្តី ផ្តល់ឱ្យខ្លួនមានលទ្ធភាព ប្រើពេលវេលាបន្ថែម សំរាប់ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនោះ ច្បាស់ជាខ្លួនមានជ័យជំនេះ ព្រោះសេក្តីសម្រេចរបស

របបនៅភ្នំពេញ ប្រឈរមុខនឹងស្ថានការណ៏ បីយ៉ាង : ឬក៏ ហាមមិនឱ្យ សម រង្ស៊ី ជាពលរដ្ឋខ្មែរម្នាក់ វឹលត្រឡប់ចូលស្រុកខ្មែរ ឬក៏ ចាប់ ទណ្ឌដិតនេះ ដាក់ពន្ធនាគារ ឬក៏ សម្លាប់ អ្នកប្រឆាំងនយោបាយនេះតែម្តង។ ស្ថានការណ៏នីមួយៗ សុទ្ធតែបង្កើត នូវបញ្ហាបនយោបាយបន្ថែមដល់ខ្លួន ដែលរបបនេះកំពុងជួបប្រទះរួចហើយគឺ ភាពមិនស្របច្បាប់របស់ខ្លួន នៅចំពោះមុខ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និង មតិសហគមន៏អន្តរជាតិ ព្រោះការបោះឆ្នោតនៅឆ្នាំ ២០១៣ គេទុកជាការបោះឆ្នោតក្លែងក្លាយ, ចាប់ កឹម សុខា ដាក់ពន្ធនាគារ និង រំលាយចោលគណបក្សប្រឆាំងចម្បង មិនឱ្យចូលរួមបោះឆ្នោត។ ហើយនៅក្នុងបរិបទ ដែលនឹងអាចទទួលទណ្ឌកម្មពី សហភាពអឺរ៉ុប, សហរដ្ឋអាមេរិក និង អង្គការសហប្រជាជាតិ, របបនៅភ្នំពេញ ជ្រើសយក ការហាមឃាត់ រង្ស៊ី មិនឱ្យចូលស្រុក ដោយយល់ឃើញថា វាមានភាពអាក្រក់តិចជាង ព្រោះជារបៀបមិនប្រើកម្លាំងហិង្សាទៅលើរូបកាយនរៈនេះ។