វា ជា បាតុភូតមួយ ដែល តែងតែ កើត មានឡើង នៅក្នុង ប្រវត្តិសាស្ត្រ នៃ មនុស្សជាតិ នៅក្នុង គ្រប់ ទីកន្លែង និង គ្រប់ សម័យកាល នៅ លើ លោក នេះ គឺ អ្នកដឹកនាំ នៃ ប្រជាជាតិ ខ្លះ បន្តធ្វើ នយោបាយ ផ្ទុយ ពី ប្រយោជន៏ ខ្លួន។ កំហុស ដដែលៗ នោះ វាហាក់ ដូចជា មនុស្សជាតិ ប្រព្រឹត្ត ដោយ អន់ បំផុត សិល្ប នៃ ការដឹកនាំ ជាង សកម្មភាព ដទៃទៀត។ នៅក្នុង វិស័យ នៃ ការដឹកនាំ នេះ, គតិបណ្ឌិត - ដែល គេ នឹងអាច កំណត់បាន អម្បាលដូច លំហាត់ នៃ កម្លាំង កាយ និង ចិត្ត របស់ អ្នកដឹកនាំ ក្នុង ការវិនិច្ជ័យ, គឺ ផ្អែក នៅលើ ការពិសោធ, សុភនិច្ជ័យ និង ព័ត៏មាន ដែល អ្នកដឹកនាំ ទទួល ពី សហការី ឬ ជំនួយការ របស់ ខ្លួន - ការណ៏ ទាំងឡាយ នោះ មាន ដំណើរការ មិនល្អ ហើយ ជួនកាល ជួបនឹង បរាជ័យ គ្មាន ទំនង។ សួរ ថា តើ ហេតុអ្វី ក៏ អ្នកដឹកនាំ ច្រើន តែ ជ្រើសរើស ជា ញឹកញាប់ ផ្លូវ ផ្ទុយ ពី ហេតុផល ដែល មាន នៅក្នុង មនសិការ យល់ដឹង របស់ ខ្លួន ពី ផលប្រយោជន៏ ផ្ទាល់ខ្លួន ? តើ ហេតុអ្វី ក៏ អ