សម្តី ទោះបី ចង់បង្ហាញ នូវ ទឹកចិត្តល្អ តែ វា ផ្ទុយពី ចរិត ដែលបានធ្វើ វាជា ការបោកប្រាស់។
ឯកឧត្តម, អូយ ! ជា ជនឧត្តមលើនរណា ?, កិម សុខា នៅពេលរាល់រាត្រី គាត់ ដេក យល់សុបិន ឃើញថា សម្តេច ហ៊ុន សែន, អូយ ! ជា សម្តេច របស់ អុង ណា ?,
លោក កិម សុខា តែងតែ ថ្លែង ពី តម្លៃ នៃ បុគ្គលិកលក្ខណៈ របស់គាត់ ពីរយ៉ាង : ‹‹ មិនយកខ្មែរណា ជា សត្រូវ ›› និង ‹‹ មិនរត់ចោលស្រុក ››។ តែ នៅពេល ដែល លោក ហ៊ុន សែន ចាប់គាត់ ដាក់គុក, ស្រាប់តែ បុត្រី ដ៏ឆ្នើម របស់គាត់ ចាកចេញ ជាប្រញាប់ ពីស្រុក , ពិតណាស់ហើយ ថា នាង ធ្វើ នៅក្នុង ទឹកចិត្ត ស្នេហា និង ការពារ ផលប្រយោជន៏ បិតា របស់នាង។
កាលសម័យ ដែល ផ្តល់ នៃ ព័ត៍មាន គ្រប់បែបយ៉ាង ពី គ្រប់ មជ្ឈាដ្ឋាន វា បង្កើត ជា ឃ្លាំង នៃ ព័ត៍មាន សំរាប់ ជនានុជន នៅលើ ពិភពលោក តែ វា ក៏នាំចោទដែរ នូវ បញ្ហា បី យ៉ាង គឺ : ការចេះដឹង, ការមើលឃើញ និង ការពិត។ ព្រោះថា ពិភព នៃ ព័ត៏មាន ជា មិស្សលោក ដ្បិត នៅក្នុងនោះ វា មាន ពហុវត្តុធាតុ ជា សេចក្តីរាយការណ៏ ស្តីពី អង្គហេតុ ដែល មានកើតឡើងពិត, ជាវិចារណកថា ពន្យល់ ឬលំអៀង, ជា មតិផ្ទាល់ខ្លួន, វិមតិ ទំនោរ ។ល។
ចរិតលក្ខណៈ នៃ របបផ្តាច់ការ គឺ ទុករាស្រ្ត ព្រមគ្នា ជា បាវបំរើ យកមកប្រើ បញ្ចុកបាយ ដើម្បី ចិញ្ចឹមជីវិត ជាមហទ្ធន , ធ្វើជាឈ្នាន់នយោបាយ និង ទ្រទ្រង់ អំណាចផ្តាច់ការផង។ របបផ្តាច់ការ ដែលមាន ចរិតលក្ខណៈ គំរក់ បំផុត គឺ មាន មូលដ្ឋាន ជាគ្រួសារនិយម ទុកជា ‹‹អញខ្ញុំ ››
មិនយកខ្មែរណាជាសត្រូវ ? ជា ពាក្យស្លោក នយោបាយ ចង់ បង្ហាញ គតិបណ្ឌិត ជា អ្នកផ្សះផ្សាជាតិ ក្នុង បរិបទ នៃ ទំនាស់ ឃោរឃៅ រវាង ដៃគូនយោបាយ។ ដូច្នេះ ន័យ នៃ ប្រយោគនេះ វា មាន អត្ថរស់ នៅក្នុង តម្លៃ គំនិត សន្តិភាពនិយម អកម្ម។ អ្វី ដែល ជា ជម្លោះ គ្រប់រូបភាព ជា អវិជ្ជមាន ព្រោះ ជម្លោះ វា ផ្ទុយ នឹង សន្តិភាព។ ប៉ុន្តែ សន្តិភាព សកម្ម វា ជា សហវិជ្ជមាន នៃ ដៃគូ នៅក្នុង ជម្លោះ តាម សន្តិវិធី។ ជា ទូទៅ នៅក្នុង ពិភពលោកសព្វថ្ងៃ មនុស្ស មិន ទុកគ្នា ជា សត្រូវនោះឡើយ ព្រោះ មនុស្សលោក រស់ នៅក្នុង កំពស់ សីលធម៏ ពិភពលោក ខ្ពង់ខ្ពស់ និង មាន ច្បាប់សាកល សំរាប់ ធានា សេរីភាព របស់ មនុស្សម្នាក់ៗ ដែល ហៅថា ច្បាប់ សិទ្ធិមនុស្ស។
ជំនួប កឹម សុខា និង ហ៊ុន សែន និង លិខិត របស់ សម រង្ស៊ី ផ្ញើ ចំពោះ ហ៊ុន សែន ថ្មីៗនេះ បង្កើត ព្រឹត្តិការណ៏ ជា ទម្លាប់ នៅស្រុកខ្មែរ និង នៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋាន នៃ ពួក អ្នកវិភាគ នយោបាយ ដែល មាន ឈ្មោះ ថា ‹‹ ការរង់ចាំ ជា ថ្មី ›› ដោយ សង្ឃឹម ថា វា នឹងអាច ជា បន្លក នៃ ដំណោះស្រាយ នយោបាយ រវាង នយៈជន ទាំងឡាយ ដែល ជា គូប្រឆាំងគ្នា។ និន្នាការ ជា ទូទៅ គេ ទុក ជា ព្រឹត្តិការណ៏នវិជ្ជមាន ព្រោះ វា បង្ហាញ នូវ រូបភាព នៃ ការផ្សះផ្សាជាតិ។ តែ រូបភាពនេះ វា ធ្លាប់មាន តាំងតែ ពី ឆ្នាំ ១៩៩៣ គឺ ការបង្កើត រដ្ឋាភិបាល ក្បាលពី, មកដល់ឆ្នាំ ២០១៤ គឺ គណបក្ស សង្គ្រោះជាតិ ព្រមចូលរដ្ឋសភា។ ដូច្នេះ អស់រយៈ ជាង ពីរ ទស្សវត្សរ៏ មកហើយ ដែល ប្រជានុរាស្ត្រខ្មែរ រស់នៅ ក្នុង ការរង់ចាំ ទោះបី ក្នុង រយៈពេលនោះ វា មាន ការរំលោភ និង ការគាបត្បៀត គ្រប់បែបយ៉ាង ពីសំណាក់ របបផ្តាច់ការ ដើម្បី រក្សាអំណាច។ រហូត មកដល់ ឆ្នាំ ២០១៧ លោក កឹម សុខា ត្រូវបាន អំណាចនោះ ចាប់ដាក់ ព
ការចូលរួមរំលែកទុក្ខ ជា កាយវិការ ធម្មតា សំរាប់ មនុស្សលោក ជា ពិសេស សំរាប់ អ្នកកាន់ ព្រះពុទ្ធសាសនា។ ដូច្នេះ កាយវិការ របស់ លោក សម រង្សី និង កឹម សុខា វា ជា ទង្វើ សាមញ្ញ ពិត តែ គេ ក៏អាច ចោទសួរ ជា សំនួរ ដែរ ថា តើ ដល់ វា សាមញ្ញ ពេក វា នឹងអាច មាន វិបាក អ្វី ដល់ ការតស៊ូ នយោបាយ ? ចំពោះ លោក កឹម សុខា, យើង ដឹង រួចហើយ តាម ទស្សនៈ របស់គាត់ ថា គាត់ មិនយក ខ្មែរ ណា ធ្វើ ជា សត្រូវ ហើយ គាត់ រស់នៅ ក្រោមដំបូល នៃ រាជាណាចក្រកម្ពុជា ដូច្នេះ គាត់ ត្រូវ គោរពច្បាប់រដ្ឋ។ ជាការពិត សកម្មភាព នយោបាយ របស់គាត់ គឺ ធ្វើ នៅក្នុង គតិ សន្តិភាព និង ទទួល ស្គាល់ សមត្ថកិច្ច តុលាការ ដែល កំពុង កាត់ទោសគាត់ ពី ការចោទប្រកាន់ របស់ របប ក្រុង ភ្នំពេញ ថា គាត់ បានប្រព្រឹត្ត អំពើ ក្បត់ជាតិ។ យ៉ាងនោះ ករណី របស់ កឹម សុខា វា គ្មាន អ្វី នឹងលើក យក មក ធ្វើ វិចារណ៏ នោះឡើយ។ អានាគត នយោបាយ របស់គាត់ គឺ វា រំពឹង នៅលើ សេចក្តីអត់ឪនទោស នៃ ហ៊ុន សែន តែ ប៉ុណ្ណោះ ដ
របប ក្រុងភ្នំពេញ ហៅថា របប ៣១ កុម្ភៈ ធ្វើ ច្បាប់ បណ្តោះអាសន្ន សំរាប់ គ្រប់គ្រង នគរ នៅក្នុង ភាពអាសន្ន ដែល អាច យកមក អនុវត្តបាន គ្មានកំណត់ ថ្ងៃផ្តើម ថ្ងៃបញ្ចប់ ព្រោះ ទុក លទ្ធភាព អោយ រដ្ឋាភិបាល ជា អ្នកបកស្រាយ តែ ម្នាក់ឯង លើស្ថានភាព ដែល ទុក ជា ភាពអាសន្ន នៅពេល ដែល យក ច្បាប់ នោះ ទៅ អនុវត្ត ដែល ធ្វើឡើង សំរាប់ បរិបទមួយ ច្បាស់លាស់ គឺ ទប់ស្ងាត់ ជម្ងឺ កូវិដ ១៩។
តើ សាមគ្គីភាព វា ជា ធម្មជាតិ នៃ សត្វលោក ? បើ យើង សង្កេតមើល ការរស់នៅ នៅក្នុង សហគមន៏ ឬ ហ្វូង នៃ ស្រមោច ក្តី ឃ្មុំ ក្តី ស្វា ក្តី យើង ឃើញមាន សាមគ្គីភាព ជា មូលដ្ឋាន នៅក្នុង សហគមន៏។ សាមគ្គីភាព នោះ វា ពុំមែន ជា បែបបទ នៃ ការគិត តែ ជា ទំលាប់ ជា ធម្មជាតិ ដើម្បី ការរស់រានជីវិត របស់សហគមន៏។ សាមគ្គីភាព ក៏មានដែរ នៅក្នុង សង្គមដើម នៃ មនុស្សលោក ព្រោះ មនុស្សលោក ក៏ជា សត្វលោក។ សាមគ្គីភាព នោះឯង ដែល ជា បែបបទ នៃ កុសល និង អកុសល ដោយគ្មានគិត ព្រោះ វា ជា ធម្មជាតិ សំរាប់ ការរស់រានជីវិត គឺ ថា អ្វី ដែល មាន ប្រយោជន៏ ជា កុសល អ្វី ដែល ជា ចង្រៃ ជា អកុសល សំរាប់ សហគមន៏ ឬ សង្គម។
/image%2F0992270%2F20200406%2Fob_f7e776_photoetudiant-4.jpg)
